Jednym z przykładów, którym można wyjaśnić, dlaczego homeostaza jest nazywana stanem równowagi dynamicznej, jest utrzymywanie stałej glukozy we krwi. Poziom glukozy we krwi jest różny w zależności od sytuacji – spożyciu posiłku rośnie, a po wysiłku fizycznym maleje.
Ø Mechanizmem regulującym poziom glukozy jest wydzielanie hormonów – insuliny i glukagonu. Taka ciągła regulacja poprzez mechanizmy homeostatyczne w celu utrzymania stałego poziomu danej substancji jest definiowana jako stan równowagi dynamicznej.
Aby utrzymać stały poziom glukozy we krwi, organizm musi dostosować ilość glukozy, którą wytwarza lub magazynuje, do ilości glukozy, którą zużywa.
Ø W przypadku wzrostu poziomu glukozy we krwi trzustka wydziela insulinę, która zwiększa transport glukozy z krwi do komórek.
Ø Z drugiej strony, gdy poziom glukozy we krwi spada, trzustka wydziela glukagon, który zwiększa uwalnianie glukozy z wątroby i mięśni, zwiększając tym samym poziom glukozy we krwi.
W ten sposób homeostaza umożliwia organizmowi dostosowanie się do zmieniających się warunków środowiska i utrzymanie jego funkcjonowania w optymalnym zakresie.