Słabo rozwinięte rolnictwo oparte o prywatną własność ziemi nie gwarantowało samowyżywienia. Upaństwowienie ziem i postęp w mechanizacji i chemizacji rolnictwa zapewniły Chinom wystarczającą ilość żywności, a rozwinięte nawadnianie pól w czasie suchego monsunu zimowego pozwoliło na dwukrotne zbiory ryżu w ciągu roku. Rozwinął się też znacznie chów trzody chlewnej, co stanowi około 50% pogłowia świń na świecie, chociaż choroby zmniejszyły to pogłowie o około 100 milionów sztuk.
W przemyśle pomimo niedoboru własnej bazy surowcowej uzupełnianym importem wzrosło znaczenie hutnictwa, przemysłu elektromaszynowego i chemicznego. Tania siła robocza uczyniła produkty chińskie konkurencyjnymi cenowo na rynkach światowych, co wielokrotnie zwiększyło eksport maszyn, samochodów, statków, maszyn rolniczych, a także przemysłu odzieżowego, włókienniczego i artykułów gospodarstwa domowego.
