Wojska austriackie, które jesienią 1918 r. wycofywały się ze Lwowa przekazały Ukraińcom magazyny broni, które pozwoliły im opanować miasto i proklamować utworzenie Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej obejmującej tereny Wołynia oraz Galicji Wschodniej. Spowodowało to reakcję polskiej ludności, która podjęła opór.
W tamtym momencie w regionie nie było regularnych oddziałów wojskowych, więc do walki włączyła się przede wszystkim miejscowa młodzież, a poza nią także walczyli weterani Legionów Polskich i nieliczni wojskowi.Wszyscy oni oczekiwali wsparcia, które przyszło ze strony Błękitnej Armii gen. Hallera oraz Armii Wielkopolskiej.
Walki w Galicji Wschodniej trwały do lipca 1919 r. i zakończyły się wyparciem wojsk ukraińskich. W ten sposób Zachodnioukraińska Republika Ludowa przestała istnieć, a jej terytorium włączono do granic Polski.
