Polska polityka zagraniczna w okresie międzywojennym była stosunkowo stabilna, ale także pełna wyzwań. W tamtym czasie Polska starała się utrzymać dobre stosunki z sąsiednimi krajami, jednocześnie dążąc do ugruntowania swojej pozycji na arenie międzynarodowej.
Kraj dążył do stabilności, chciano ustanowić trwałe granice z silnymi sąsiadami, by unikać niepotrzebnych wojen, które mogłyby zagrozić państwu. Kolejnym ważnym aspektem polityki Polski było wzmocnienie jej znaczenia na arenie międzynarodowej. Ważnym elementem było także zagwarantowanie bezpieczeństwa, polityka równowagi miała podjąć próbę zachowania pokoju, ale nie za wszelką cenę.
W tamtym czasie Polska starała się utrzymać dobre stosunki z sąsiednimi krajami, jednocześnie dążąc do ugruntowania swojej pozycji na arenie międzynarodowej.