Sytuacja ludności Galicji była bardzo trudna. Wiele rodzin cierpiało na głód, nie mogąc zapewnić sobie podstawowych potrzeb. Duża część chłopstwa zmarła, nie mając co jeść. Innym problemem, na równie szeroką skalę, był analfabetyzm. Większość mieszkańców Galicji nie potrafiła czytać ani pisać.
Mimo że na terenie Galicji istniały dobre fundamenty do rozwoju edukacji, kultury i sztuki, sytuacja ludności była bardzo trudna. Najniższa warstwa społeczna, zlokalizowana na wsiach, cierpiała na głód, choroby i ubóstwo. Nie mieli oni zapewnieni podstawowych warunków do życia, bardzo mało zarabiali i nie byli w stanie nagromadzić tylu zapasów, by starczało im na cały rok. Najgorzej prosperującą z gospodarek na terenach zaborczych była właśnie gospodarka Galicji.