Oznacza to, że w walkach nie brało udziału regularne wojsko, a partyzanci, którzy mobilizowali się dobrowolnie i tworzyli nieregularne oddziały.
Po stronie Królestwa Polskiego walczyli partyzanci, prowadzący działania dywersyjne, nieregularnie zorganizowani w mniejszych lub większych oddziałach, z pomocą miejscowych ludności. Używali oni najczęściej prywatnych środków bojowych, w postaci broni myśliwskich i kos. Nie posiadali wspólnego zaopatrzenia.