W czasach przedchrześcijańskich, architektura polska nie była dobrze rozwinięta. Dominowały budowle drewniane, zaś bóstwom nie wznoszono świątyń. Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa, do Polski dotarła architektura romańska, zgodnie z którą zaczęto od X w. budować kościoły, klasztory i rezydencje władców (palatia).
Rozwój sztuki romańskiej trwał do XIV w., kiedy do Europy Środkowej dotarł gotyk. Początkowo w dość prostych formach gotyk na stałe zawitał do średniowiecznej Polski. Z czasem wytworzyła się nawet charakterystyczna odmiana tego stylu zwana gotykiem polskim. Przykładami budowli w stylu romańskim może być np. Kolegiata w Tumie czy rotunda w Cieszynie, zaś w stylu gotyckim Bazylika Mariacka i Zamek w Malborku.
Wieki, w których w Polsce dominowały konkretne style architektoniczne:
Styl romański: X-XIV w.
Styl gotycki: XIV-XV w.