Ruch ten napędzało rozpasanie kleru, życie ponad stan, chciwość i łamanie celibatu.
XIV i XV w. to okres nowego kryzysu w Kościele. Kilkadziesiąt lat niewoli awiniońskiej osłabiło pozycję papieża w chrześcijańskiej Europie, zaś kler uległ zeświecczeniu. Księża zaczęli łamać zasady celibatu, a biskupi prowadzili życie bogatych możnowładców.