August II Mocny i August III Sas wywodzili się z Saksonii, która w tamtym czasie była jednym z najlepiej rozwiniętych i najbogatszych państw europejskich. Wyniszczona XVII-wiecznymi wojnami Rzeczpospolita potrzebowała silnego sojusznika, który pomógłby jej w odbudowie gospodarki. Pokładano więc wielkie nadzieje w unii personalnej z Saksonią.
Unia personalna oznacza, że głową dwóch państw jest jedna osoba, ale nie łączą ich wspólne sprawy wewnętrzne, takie jak skarb, polityka i wojsko, m.in. ze względu na inne interesy państw, a nawet fakt, że pierwszy z Sasów zmienił wyznanie z luterańskiego na katolickie, co okazało się to nieudanym eksperymentem.