Stanisław August Poniatowski próbował przeprowadzić reformy państwa, jednak te często były udaremnione przez jego przeciwników politycznych współpracujących z Rosją. W dodatku szukał aprobaty Katarzyny II przy próbach wprowadzania jakichkolwiek zmian. Podczas jego rządów najpierw doszło do zupełnego uzależnienia polityki od wschodniego sąsiada, a dalej do rozbiorów Polski i zniknięcia jej z map Europy na 123 lata. Decyzje polityczne i naciski doprowadzały również do upadku prawie wszystkich zrywów patriotycznych – konfederacji barskiej i wojny w obronie Konstytucji 3 maja.
Poniatowskiemu udało się jednak zainicjować ważne przemiany w zakresie szkolnictwa. Z jego inicjatywy założono Szkołę Rycerską w 1764 roku, utworzono Komisję Edukacji Narodowej w 1773 roku, a to doprowadziło do wykształcenia pokolenia dbającego o Polskę. W dodatku był istotnym mecenasem sztuki. Współpracując ze zwolennikami reform, zdołał uchwalić Konstytucję 3 maja. Inicjował rozwój sztuki i kultury oświeceniowej.
Największym minusem rządów Poniatowskiego jest brak reform i doprowadzenie do upadku Rzeczypospolitej. Nie można jednak pominąć jego działalności oświatowej i kulturalnej.