Zabór pruski: uwłaszczenie było w tym kraju zdecydowanie najszybsze, ale też mało sprawiedliwe. Chłop dostawał teoretycznie ziemię na własność, ale jeżeli nie wypłacił panu odszkodowania w naturze bądź pieniądzach, nie dostawał tej ziemi. Do pełnego uwłaszczenia doszło dopiero po kilkudziesięciu latach.
Zabór austriacki: chłopi dostali ziemię na własność, a odszkodowanie płaciło państwo. Uwłaszczenie w tym kraju często pogorszyło sprawę, gdyż niekiedy pan pomagał przetrwać biedniejszym chłopom, którzy od teraz cierpieli głód.
Zabór rosyjski: uwłaszczenie zostało wykorzystane jako chwyt polityczny w celu stłumienia powstania styczniowego, ale było również najbardziej sprawiedliwe. Chłopi dostali uprawianą przez siebie ziemię, bezrolni obietnicę otrzymania ziemi, a panowie – odszkodowanie.
