Trójpolówka polegała na podziale gruntów ornych na trzy części. Obsiewano tylko dwa pola. Na pierwszym rosło zboże jare, a na drugim zboże ozime. Trzecie w tym czasie pozostawiano, by przez rok zgromadziło składniki odżywcze. Co roku zmieniano ten układ. Trójpolówka była skuteczniejsza od wcześniejszych systemów (analogicznie: jednopolówki i dwupolówki).
Taki system dawał lepsze plony niż np. dwupolówka dzięki temu, że dwie trzecie pola co roku rodziła, a jedna trzecia odpoczywała.