Sytuacja międzynarodowa Polski w 1938 i 1939 r.:
· po konferencji w Monachium Polska zażądała zwrotu części Śląska Cieszyńskiego – Zaolzia. 2 października 1938 r. Wojsko Polskie zajęło ten obszar, co spotkało się z krytycznym stosunkiem opinii międzynarodowej. Aneksję Zaolzia potraktowano jako formę współpracy z Adolfem Hitlerem.
· w październiku 1938 r. minister spraw zagranicznych Joachim von Ribbentrop zaproponował polskiemu ambasadorowi włączenie do III Rzeszy Wolnego Miasta Gdańska, tzw. korytarza – eksterytorialnej autostrady i linii kolejowej z Niemiec do Prus Wschodnich, oraz przystąpienia Polski do paktu antykominternowskiego. W zamian deklaracja o niestosowaniu przemocy miała zostać przedłużona o 25 lat. Polska miała zyskać możliwość korzystania z portu w Gdańsku i dalsze funkcjonowanie kolei w tym mieście.
· działania III Rzeszy – zajęcie Kłajpedy i Czechosłowacji doprowadziły do zbliżenia między Polską a Wielką Brytanią i Francją,
· 5 maja 1939 r. – minister spraw zagranicznych – Józef Beck odrzucił niemieckie żądania. W kraju nastąpiła mobilizacja społeczeństwa, wspierana przez władze,
· 24 sierpnia 1939 r. – dzień po podpisaniu paktu Ribbentrop – Mołotow, w Polsce rozpoczęto angażować ludność cywilną do prac mających wzmocnić obronność państwa,
· 25 sierpnia 1939 r. – zawarto polsko – brytyjski układ o pomocy wojskowej, co przyczyniło się do odłożenia przez Hitlera wybuchu wojny o pięć dni. Hitler doszedł do wniosku, że Brytyjczycy nie udzielą Polsce natychmiastowego wsparcia. Ustalił nowy termin ataku na 1 września.
