Pierwszy dokument uchwalony po odzyskaniu niepodległości, który określał ustrój Polski, to mała konstytucja. Została uchwalona 20 lutego 1919 r. Określała tymczasowe zasady ustrojowe państwa obowiązujące do czasu uchwalenia ustawy zasadniczej i wprowadzała w Polsce system rządów gabinetowych.
Najwyższą władzę w państwie stanowił sejm ustawodawczy, którego wolę pełnił Naczelnik Państwa oraz Rada Ministrów. Kompetencje naczelnika państwa uległy ograniczeniu. Józef Piłsudski mógł odtąd powoływać rząd jedynie w porozumieniu z sejmem, a wydawane przez niego akty prawne musiały uzyskać zatwierdzenia odpowiedniego ministra.