Polityka zagraniczna marszałka Józefa Piłsudskiego:
Marszałek samodzielnie decydował o ułożeniu stosunków Polski z sąsiadami, zwłaszcza z Niemcami i Związkiem Sowieckim. Uważał, że nie wolno dopuścić do porozumienia tych państw przeciwko Polsce, która powinna zachować równowagę w stosunkach z sąsiadami. Piłsudski, a później Józef Beck stosowali politykę równowagi i równych odległości w relacjach Warszawy z Berlinem i Moskwą. Dodatkowo marszałek był zdania, że należy utrzymać dobre stosunki ze wszystkimi sąsiadami. Krytycznie odnosił się do polityki Ligii Narodów. Podkreślał, że zasięg zainteresowań Ligii Narodów powinien być ograniczony.
Cele polskiej polityki zagranicznej, wskazane przez Piłsudskiego:
· polityka balansowania między Berlinem a Moskwą,
· utrzymanie sojuszu Polski z Francją i Rumunią,
· odsunięcie na dalszy plan stosunków polsko – włoskich i polsko – brytyjskich,
· dążenie do realizacji politycznej idei „Międzymorza”, która zakładała stworzenie federacji państw Europy Środkowej pod przewodnictwem Polski,
Do Międzymorza należeć miał obszar między morzami Adriatycki, Bałtyckim, a Czarnym. Czyli kraje takie jak: Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Białoruś, Ukraina, Czechosłowacja, Węgry, Rumunia, Jugosławia i Finlandia oraz Gruzja. Taki sojusz miał pozwolić na uniknięcie dominacji Niemiec i Rosji w państwach go tworzących.