Chłopi żyjący w II RP mieli bardzo trudną sytuację bytową. Pieniądze uzyskane z pracy na roli były niskie, nie wystarczały na kupienie podstawowych produktów potrzebnych do życia. Rolnicy jedli głównie chleb, ziemniaki, groch i kapustę. Bardzo rzadko jedli mięso. Cukier kupowali tylko dwa razy do roku – na Wielkanoc i Boże Narodzenie.
Nie mieli pieniędzy na zakup obuwia i ubrania na zimę. Ze względu na trudne warunki ekonomiczne, większość mieszkańców wsi udawała się na emigrację, głównie do Europy Zachodniej (Niemcy, Francja) i USA. W dwudziestoleciu międzywojennym z Polski wyjechało ok. 2,2 mln osób. Do kraju wróciło ok. 1,2 mln.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości chłopi stanowili blisko 75% społeczeństwa.