Życie mieszkańców średniowiecznej wsi było ściśle związane z pogodą, która wyznaczała rytm funkcjonowania. Pora roku określała zajęcia, którym chłopstwo się oddawało. Pory żniw i siewu były okresami najbardziej pracowitymi, które wpływały na resztę życia. Kiepska pogoda, wczesne przymrozki, przeciągająca się zima wpływały na plony będące podstawą przeżycia ludności. Klęski głodu i nieurodzaj doprowadzały do śmierci wielu ludzi. Praca na roli wiązała się także ze wstawaniem o świcie słońca oraz zasypianiem o jego zachodzie.
W średniowieczu i nowożytności wydawano drukowane kalendarze, które zawierały wskazówki dotyczące siania odpowiednich roślin, robienia przetworów, obowiązków wynikających z przynależności do kościoła, informacje o targach, świętach, najczęstszych zjawiskach pogodowych w konkretnych miesiącach.