Przedstawiona relacja człowieka i Boga opiera się na wzajemnym zaufaniu i miłości. Człowiek bezgranicznie ufa Stwórcy, dziękuje mu za możliwość życia na świecie, który posiada tak wiele pięknych rzeczy, stworzeń. Raduje go za pomocą prostych gestów — grania na harfie czy śpiewem i tańcem. Bóg za to jest kimś, kto tworzy piękno, kto sam w sobie tym pięknem jest i daje możliwość życia najlepszym możliwym życiem.
Psalmy pochwalne z reguły ukazują piękną relację Boga i człowieka, ponieważ strony te wzajemnie sobie coś przekazują. Tego typu utwory dotyczą także miłości do czynów Boga, co pokazuje, że relacja ta nie może być budowana na negatywnych fundamentach.