Teza: Rozpacz jest niesłusznie krytykowana, ponieważ jest ona potrzebna człowiekowi.
Argumenty:
· rozpacz pomaga nie popaść w samozachwyt,
· rozpacz odróżnia człowieka od zwierzęcia,
· bez rozpaczy człowiek cały czas by się uśmiechał, przez co szczęście nie byłoby już tak wyjątkowe,
· rozpacz rozwija człowieka.
W kontekście do Księgi Hioba można określić, że rozpacz i cierpienie rozwinęły Hioba, sprawdziły jego poziom bólu i pokazały jemu samemu, że może przezwyciężyć każdą trudność. Stał się on silniejszym człowiekiem, który dodatkowo otrzymał za swoje cierpienia sowitą nagrodę.
Utwór Twardowskiego jest kierowany bezpośrednio do rozpaczy, która nazywana jest „biedną” czy „uczciwą”. Poeta twierdzi, że jest ona potrzebna człowiekowi w życiu codziennym, a ona sama stale musi mierzyć się z negującymi jej potrzebę ludźmi. Twardowski staje w jej obronie, zauważając, że jest stanem, który odróżnia nas od zwierząt.