A.
Rozpoczynanie zdań spójnikiem:
„A długi smutek i tęsknoty przyprawiły o śmierć ową wygnankę”,
„A był zachód słońca; albowiem od niejakiego czasu, zaczęły się noce w ziemi sybirskiej i słońce coraz dłużej zostawało pod ziemią”,
„A powiedziawszy, gdzie ją miał pochować, że pod sosną, która była w smutnym parowie, leżeć pragnie, rzekła: Czemże ja będę po śmierci?”.
Stosowanie imiesłowów przysłówkowych uprzednich:
„Obróciwszy więc ku Anhellemu szafirowe oczy zalane łzami wielkimi”,
„A powiedziawszy, gdzie ją miał pochować, że pod sosną […]”.
Inwersja:
„A długi smutek i tęsknoty przyprawiły o śmierć ową wygnankę”.
B.
Rozpoczynanie zdań spójnikiem:
„I podpowiedziała mi natura ludzka, abym ustanowił karczmy i prawa, a wszystko samo się stanie”,
„A im więcej pragnęli, tym więcej pili, a im więcej pili, tym więcej pragnęli” A na pragnienie najlepsze są śledzie, bo jeszcze więcej się pragnie”.
Paralelizm:
„A im więcej pragnęli, tym więcej pili, a im więcej pili, tym więcej pragnęli” A na pragnienie najlepsze są śledzie, bo jeszcze więcej się pragnie. Pragnienia w człowieku nie wolno gasić, bo tylko smutek z tego”.
Skorzystaj z podpowiedzi z ramki Ważna wiadomość, by odpowiednio dobrać cechy stylu biblijnego w kontekście przedstawianych tekstów.
Spójnik – słowo, które łączy inne słowa lub całe zdania.
Paralelizm – podobieństwo treściowe, kompozycyjne, a także składniowe w danym utworze.
Imiesłów przysłówkowy uprzedni – bezosobowa forma czasownika, która ma na celu ukazanie uprzedniości danej czynności w stosunku do innej.
Inwersja – zabieg, polegający na celowym odwróceniu szyku wyrazów w zdaniu.