Napisz, kto jest osobą mówiącą w utworze Książka, a następnie zacytuj fragment, w którym się ona ujawnia.
Osobą mówiącą w wierszu jest sam Zbigniew Herbert.
„Myślę z rozpaczą, że nie jestem ani zdolny, ani dość cierpliwy
Bracia moi są bieglejsi w sztuce
Słyszę ich drwiny nad głową widzę szydercze spojrzenia
O późnym zimowym świcie – kiedy zaczynam od nowa”.
Herbert ujawnia się w wierszu jako osoba niepewna, w szczególności pod względem literackim. Czynnikiem, który sugeruje także, że to on jest osobą mówiącą, jest dedykacja, którą zamieścił oraz wersy, sugerujące, że podmiotem jest osoba związana z poezją.