Większe wyeksponowanie szczegółów wyglądu potwora z obrazu powoduje, ze staje się on bardziej przerażający. Na obrazie „Nocna mara”, pokazane są kontrasty – spokój i uroda osoby śpiącej oraz groza i brzydota sennej mary. Na obrazie jest ona zamglona i niewyraźna co wywołuje większy niepokój u oglądającego. Zafon nastrój grozy również buduje poprzez kontrasty – gwałtowna burza – spokój w pomieszczeniu, poczucie bezpieczeństwa i spokoju u bohatera. Bohater ma wrażenie się, że się obudził – motyw snu w śnie. Jest przekonany, tak samo jak czytelnik o realności zdarzeń.
Obraz Fuseliego jest przerażający dzięki realizmowi z jakim przedstawiona jest zarówno śniąca jaki potwór. Śpiąca wygląda tak jakby spadła z łóżka. Tymczasem potwór siedzi sobie spokojnie i spogląda na widza. Podobny sposób zwiększenia grozy i strachu stosuje Zafon – poprzez kontrasty.