Egotyzm romantyczny – skupienie uwagi czytelnika na wewnętrznych przeżyciach i doznaniach bohatera literackiego.
Cechy egotyzmu: Bohater jest narratorem – „Nagle otworzyłem oczy”; „zasnąłem, przyciskając portret do piersi niczym talizman”.
Opowiada o swoich wewnętrznych przeżyciach – strachu i analizuje je – „W jasności umysłu jaki osiągamy w stanie przerażenia, ujrzałem wiszącą na ścianie […] nieruchomą postać […].”
Opowiada o tym co go spotyka – „Zamknąłem oczy i wstrzymałem oddech, przekonany, iż spojrzałem w twarz śmierci i że pozostało mi tylko czekać”.
Przyroda obrazuje stan wewnętrzny bohatera – na zewnątrz szaleje gwałtowna burza.
Bohater opowiada o wydarzeniach, którego spotykają i o swoich przeżyciach wewnętrznych – głównie strachu.