Alegoria jest bardzo często elementem konstrukcyjnym bajki jako gatunku literackiego, ponieważ alegoria pozwala wykreować uniwersalny, dydaktyczny charakter bajki. To alegorie poza dosłownym znaczeniem niosą za sobą myśl ogólną. Alegorie pojawiają się np. w bajkach Ignacego Krasickiego, gdzie zwierzęta jednoznacznie odzwierciedlają konkretne cechy ludzkie. W bajce „Kruk i lis” lis jest alegorią przebiegłości, sprytu, a kruk – próżności, pychy.
Alegoria to element świata przedstawionego (motyw, postać, przedmiot itp.), który poza znaczeniem dosłownym niesie za sobą jakąś znaczeni przenośne. Jest często stosowana w dziełach moralizatorskich i dydaktycznych, w tym również w bajkach. W odróżnieniu od symbolu nie jest wieloznaczna, a powiązana z jednym określonym przez tradycję i kulturę znaczeniem.