Przykładowe rozwiązanie:
miły – słychać i, cicho – słychać i, biel – nie słychać i, nie – nie słychać i, cisza – słychać i, anioł – nie słychać i, łupież – nie słychać i, Chiny – słychać i.
Żeby łatwo rozpoznać, czy głoska i jest słyszalna czy nie, podziel wyraz na sylaby. Jeśli w sylabie i jest jedyną samogłoską, na pewno ją słychać. Jest wtedy samodzielną głoską, nawet jeśli zmiękcza poprzedzającą spółgłoskę, np. mi-ły. Z kolei, gdy w sylabie oprócz i jest jeszcze inna samogłoska, i nie jest samodzielną głoską. Jej funkcją jest zmiękczanie spółgłoski, która przed nim stoi, np. a-nioł (a-ńoł).