Król Artur żył na przełomie V i VI wieku jako władca Brytów (lud zamieszkujący Brytanię). Zbudował słynny zamek Camelot. Król Artur wprowadził prawo w Brytanii. Najsłynniejszą historią było poszukiwanie świętego Graala – kielicha, który odnaleziony mógł zostać wyłącznie przez najbardziej prawego spośród wszystkich ludzi. Zdobyty został przez Galahada (nieślubnego syna Lancelota – rycerza Okrągłego Stołu). Po ranach odniesionych w walce z Medrautem – osobą odpowiedzialną za przewrót w królestwie, król Artur zrzekł się korony na rzecz swojego syna Cadwy’ego. Wydarzenie to spowodowało osłabienie potęgi Brytanii. Okres panowania króla Artura określa się pasmem wojen, przerwanych tylko dwukrotnie, na krótki okres.
Król Artur jest wzorem średniowiecznego rycerza.