Potem wylądował Kekem na Ziemi i czuł się tu jak u siebie w domu. Codziennie grubymi paluchami kład do ust tłuste kiełbasy, na deser torty lodowe, oblizując się przy tym i bekając. Zawsze, kiedy był czymś zainteresowany lub się skupiał, dłubał w nosie i w ten sposób wyrażał zainteresowanie przedmiotem. Jego dzieciństwo było błogie. Sikał, gdzie popadnie i dopatrywał się w swoich odchodach różnych kształtów. Zawsze widział w swoich szczynach jednorożce, dinozaury i pegazy. Kiedy nauczyciele prosili go o rozwiązanie zadania, odpowiadał rymowanką, a gdy coś mu nie wychodziło, tupał wielkimi stopami w ziemię i rzucał ogrowe zaklęcia.
François Rabelais francuski mnich, lekarz, pisarz oraz satyryk żyjący w Paryżu na przełomie XV i XVI wieku (ok. 1494 – 1553). Jego najbardziej popularna książka Gargantua i Pantagruel (org. La vie de Gargantua et de Pantagruel) budziła wśród jemu współczesnych skrajne emocje – od zachwytu po nienawiść. Kontrowersje budziły podejmowane tematy oraz język utworu stylizowany na ludowy, pełen wulgaryzmów. Gargantua i Pantagruel to utwór satyryczny, parodiujący średniowieczną drogę edukacyjną dzieci. Autor sięga po elementy groteski i przerysowania. Publikacja ta dostępna jest w wolnym dostępie w internecie (np. w serwisie wolnelektury.pl lub polona.pl). Najbardziej popularne tłumaczenie na język polski zostało zrealizowane przez Tadeusza Boy-Żeleńskiego. W tym zadaniu musisz zauważyć, że utwór ten jest satyryczny.