Psalm 8, będący częścią Psałterza Kochanowskiego, jest formą modlitwy o charakterze pochwalnym.
Świat w nim przedstawiony jest dobry, ponieważ stworzył go Bóg, a ludzie są wdzięczni za to, co ich otacza. Wdzięczność za dobra doczesne płynie nawet od tych, którzy jeszcze nie nauczyli się mówić – „z ust niemowlątek roście chwała Tobie”. Boga można wielbić na różne sposoby. Niezależnie od poziomy wiedzy czy doświadczenia, ludzki mózg nie jest w stanie w pełni zrozumieć dobroci Pana. W Hymnie natomiast świat przedstawiony został w taki sposób, że wszyscy jesteśmy skazani na łaskę Boga. Człowiek nigdy nie będzie w stanie odwdzięczyć za dary otrzymane od Stwórcy. Każda istota winna służyć Bogu, dlatego, że to on jest dawcą wszelkiego życia. Posłuszna jest cała mu przyroda, każdy kosmiczny byt.
Psałterz Kochanowskiego to licząca 150 utworów autorska interpretacja biblijnej Księgi Psalmów. Pierwotnie sądzono, że bezpośrednim materiałem, z którego korzystał poeta była łacińska Wulgata – badacze jednak w większości są zgodni, że jest to poetycka parafraza o bardzo indywidualnym charakterze, a nie forma tłumaczenia. Muzykę do tych utworów skomponował za życia Kochanowskiego Mikołaj Gomółka (Melodie na psałterz polski).
Hymn jest to rodzaj podniosłej, uroczystej pieśni pochwalnej (gr. „hymnos” – „pieśń pochwalna”). Najczęściej tworzona jest na cześć czegoś lub kogoś – bóstwa, ważnej osoby, idei, ojczyzny, itd. Zazwyczaj najpierw powstaje utwór liryczny, a następnie komponowana jest do niego muzyka. Można wyróżniać różne rodzaje hymnów ze względu na sposób, miejsce ich wykorzystania lub grupę osób, która się z nim w jakiś sposób utożsamia (np. hymny państwowe, narodowe, religijne, wojskowe, itd.).