Joseph Conrad nie przedstawił wydarzeń chronologicznie, ale są one przestawione, co może utrudnić zrozumienie utworu, dlatego wymaga to uważności od czytelnika.
Ponadto pod koniec powieści Marlow wypowiada słowa, do których zrozumienia konieczna jest znajomość losów i dylematów, przed którymi stanął Jim. Nie sposób ich pojąć bez wiedzy o rozterkach Jima. Słowa brzmią: „W owej chwili trudno mi było uwierzyć w to istnienie Jima, które się wywodziło z wiejskiego probostwa, przesłonięte tłumem ludzi jakby kłębami pyłu i zagłuszone przez sprzeczne żądania życia i śmierci na tym zmaterializowanym świecie. Lecz jakaś inna, niezniszczalna rzeczywistość tego człowieka nagle stanęła przede mną z przekonywającą, z nieodpartą siłą. Ujrzałem ją żywo, jakbyśmy, posuwając się tak przez wysokie, ciche pokoje wśród przelotnych błysków światła i nagłych zjawiań się ludzkich postaci, skradali się z pełgającymi płomykami przez niezmierzone, przejrzyste głębie, jakbyśmy się zbliżali do absolutnej Prawdy, która — tak jak Piękno nieuchwytna i niepojęta — pływa po spokojnych, cichych wodach tajemnicy, na wpół w nich pogrążona”.
Joseph Conrad (1857-1924) to pisarz angielski polskiego pochodzenia. W wieku 17 lat jako sierota wyemigrował i od tego czasu służył w marynarce, najpierw francuskiej, później brytyjskiej. Conrad stał się znany jako pisarz morski, poruszał w swoich dziełach tematykę etyczno-moralną. Postacią, która pojawia się w wielu powieściach pisarza jest kapitan Marlow. Lord Jim opowiada o oficerze marynarki, który opuścił statek w chwili zagrożenia, co powoduje u niego wyrzuty sumienia i rozważania o utraconym honorze. Inne znane powieści Josepha Conrada to Jądro ciemności, Tajfun, Smuga cienia.