Nastrój wiersza Joanny Kulmowej jest smutny. Podmiot liryczny odczuwa smutek na koniec dnia, z którym nie zamierza walczyć ani się na niego złościć. Razem z tymi smutkami idzie spać z nadzieją, że ranek przyniesie radosny dzień.
Zastanów się, jak się czujesz po przeczytaniu wiersza. O czym on opowiada (zwróć uwagę na tytuł)? Jak zachowuje się podmiot liryczny w „starciu” ze smutkami – walczy z nimi czy wręcz przeciwnie?