Proces akomodacji oka, w którym mięsień rzęskowy rozluźnia się lub kurczy, jest kontrolowany przez układ nerwowy. Impulsy nerwowe są przesyłane do mięśnia rzęskowego przez nerw okoruchowy, co pozwala na precyzyjną regulację krzywizny soczewki i dostosowanie ostrości widzenia do różnych odległości.
§ Podczas patrzenia na przedmioty znajdujące się daleko, mięsień rzęskowy jest rozluźniony. W tym stanie mięsień naciąga więzadła rzęskowe, które są przyczepione do obwodu soczewki. W wyniku tego napięcia soczewka jest wyciągnięta, płaska i cienka. Ta konfiguracja pozwala na skupianie się promieni świetlnych z odległych przedmiotów na siatkówce oka, co umożliwia wyraźne widzenie na daleko.
§ Kiedy skupiamy się na przedmiotach znajdujących się blisko, mięsień rzęskowy kurczy się. Ten skurcz powoduje zmniejszenie napięcia na więzadłach rzęskowych. Soczewka, która jest elastyczna, staje się grubsza i bardziej zaokrąglona. Ta zmiana kształtu soczewki zwiększa jej zdolność do załamywania promieni świetlnych, co umożliwia skupienie obrazu przedmiotu na siatkówce. Dzięki temu możemy widzieć wyraźnie obiekty znajdujące się blisko.