Głównym bodźcem są mechaniczne siły generowane podczas ruchów głowy w różnych płaszczyznach, takich jak pochylenie, obrót czy przyspieszenie. Te bodźce mechaniczne zakrzywiają rzęski komórek włoskowatych, co prowadzi do generowania impulsów nerwowych, które są następnie przewodzone do odpowiednich ośrodków w mózgowiu odpowiedzialnych za interpretację i utrzymanie równowagi.
W woreczku znajdują się trzy przewody półkoliste, ułożone w trzech różnych płaszczyznach przestrzennych – przewód półkolisty przedni, boczny i tylny. Kiedy głowa ulega ruchowi, płyny wewnętrzne ucha przemieszczają się w odpowiedzi na tę zmianę ruchu. To przemieszczanie płynów powoduje naginanie receptorów czuciowych, znajdujących się na zakończeniach nerwowych w przewodach półkolistych, generując bodźce mechaniczne, które następnie są przekształcane w impulsy nerwowe.