Rzymianie nazywali stolicę swojego państwa Wiecznym Miastem, ponieważ
C. wierzyli, że będzie trwało wiecznie.
W momencie upowszechnienia się tej nazwy Rzym stanowił potęgę o niespotykanej dotąd skali: nawet imperium Aleksandra Macedońskiego nie było tak rozległe, jak państwo, które kontrolowali Rzymianie. Z tego względu poczucie, że ich potęga będzie trwać wiecznie, przekształciło się w przydomek Wiecznego Miasta.