senat – to odpowiednik Spartańskiej rady starszych; zasiadali w niej urzędnicy po zakończeniu swoich kadencji; ich rola była przede wszystkim doradcza.
zgromadzenie ludowe – zgromadzenie wszystkich obywateli Rzymu, na którym m.in. wybierano nowych urzędników czy zmieniano prawo
Senatorowie musieli zaopiniować, czyli ocenić, każdą ustawę, która miała być poddana pod obrady w trybunale ludowym. Ich ocenę ogłaszano obywatelom przed dyskusją, dzięki czemu każdy z nich mógł zapoznać się z opinią doświadczonych urzędników. Choć senat nie miał bezpośredniej mocy ustawodawczej (o przyjęciu bądź odrzuceniu prawa wciąż decydowało zgromadzenie), ich autorytet sprawiał, że opiniowanie miało duży wpływ na prawo rzymskie.