Tereny, na których powstała cywilizacja Mezopotamii, Indii i Chin były do siebie zbliżone. Były to tereny nizinne, położone w dolinach wielkich rzek, które umożliwiały rozwój rolnictwa. Cywilizacja Egiptu natomiast rozwinęła się na wybrzeżu rzeki Nil, jednak reszta kraju była bezkresną pustynią. Mimo to dostęp do wody i żyzne tereny leżące wzdłuż tejże rzeki wpłynęły znacząco na powstanie właśnie w tych miejscach nowych cywilizacji i organizmów państwowych.
Wspólna jest więc dla tych obszarów:
· obecność wielkich rzek (Nilu, Eufratu, Jangcy i Indusu)
· liczne bogactwa naturalne
· występowanie terenów umożliwiających rolnictwo (choć w Chinach było ich więcej niż w Egipcie czy Mezopotamii)
Pierwsze cywilizacje powstały na terenach o różnych warunkach naturalnych. Te tereny geograficzne miały kluczowe znaczenie dla rozwoju pierwszych cywilizacji, ponieważ dostarczały żyznej gleby, dostępu do wody oraz dogodnych warunków do rozwoju rolnictwa i osadnictwa, tak jak to miało miejsce np. nad Nilem. Rzeki zapewniały nie tylko podstawowe zasoby naturalne, ale także stanowiły ważne szlaki komunikacyjne, co sprzyjało wymianie handlowej i rozwojowi kulturowemu.