Rycerzem mógł zostać chłopiec pochodzący z rycerskiego rodu. W wieku około 7 lat rozpoczynał służbę jako paź na dworze władcy lub innego rycerza. Po ukończeniu około 14. roku życia stawał się giermkiem. Odtąd towarzyszył innemu rycerzowi między innymi w wyprawach wojennych. Gdy wykazał się wierną służbą i odwagą, mógł zostać rycerzem. Następowało to podczas uroczystości zwanej pasowaniem. W jej trakcie nowy rycerz otrzymywał pas z mieczem, a do jego nóg przypinano ostrogi.
Nazwa ceremonii – pasowanie – wzięła się od pasa, do którego przytwierdzano miecz nowego rycerza. Ostrogi, które przypinano mu do pięt, symbolizowały jego status – tylko rycerze mogli walczyć konno.