Przy pracy w manufakturze potrzebni byli wytwórcy, czyli pracownicy najemni i nakładca, czyli przedsiębiorca. W manufakturach zauważono, że podzielnie obowiązków na różne etapy i osoby zajmujące się daną dziedziną przynosi większe efekty i zyski. Przykładowo w manufakturze specjalizującej się w produkcji butów jeden dział zajmował się np. oprawianiem skóry, inny robieniem podeszw, a jeszcze kolejny szyciem butów.
Manufaktura polegała na pracy ręcznej pracowników. Za pomocą manufaktur zaczął się tworzyć system kapitalistyczny, polegający na wynajmie pracowników za konkretne wynagrodzeniem do pracy przez przedsiębiorcę.