Choć nie było to zasadą wśród ludzi oświecenia, to właśnie ta epoka przyniosła najwięcej poglądów sceptycznie nastawionych do religii – takich jak ateizm czy deizm. Pojawiła się krytyka hierarchii kościelnej i przywilejów Kościoła w stosunku do państwa. Postulowano rozdział państwa od Kościoła.
Polskie oświecenie było bardziej specyficzne pod tym względem. W związku z tym, że duża część wykształconych osób tworzących polskie oświecenie była duchownymi katolickimi, w przypadku naszego kraju mowa o „katolickim oświeceniu” – jest ono przychylniej nastawione do tradycji i religii.