Członkowie poszczególnych społeczności neolitycznych mogli manifestować swoją odrębność poprzez cechy swoich kultur, takie jak dialekt, styl stroju czy wytworów ceramicznych. Bardziej rozwinięte społeczeństwa bądź oddalone od siebie mogły różnić się także normami moralnymi i światopoglądem, a także językiem.
Poczucie przynależności jest pielęgnowanie również poprzez pielęgnowanie tych samych sygnałów, za pomocą których członkowie „naszej” społeczności odróżniają się od innych.