Na przestrzeni lat 1700-1790 w koloniach angielskich spadła nieznacznie liczba ludności indiańskiej, zdecydowanie wzrosła liczba ludności czarnej oraz ponad trzykrotnie zwiększyła się liczba ludności białej. Zmiany wynikają z licznej migracji białej ludności z Europy do Ameryki, przywożeniu ludności niewolniczej z Afryki oraz wymieraniu ludności indiańskiej.
Na początku XVIII w. w angielskich koloniach mieszkało zaledwie niecałe 250 tysięcy białej ludności. Postępująca migracja, głównie z terenów Irlandii, Anglii, Szkocji i Rzeszy Niemieckiej, spowodowała wzrost liczby białej ludności do ponad dwóch milionów w 1775 r. Niewolnicy przywożeniu z Afryki stanowili główną siłę roboczą w koloniach.