Armia Rzeczypospolitej, licząca 24 tysiące żołnierzy, była kilkukrotnie mniejsza od armii każdego z jej sąsiadów. Taka dysproporcja nie była korzystna w perspektywie konieczności obrony rozległego kraju.
W rzeczywistości państwo polsko-litewskie w tamtym okresie nie było w stanie wystawić nawet tak licznej armii – w praktyce liczyła ona mniej żołnierzy.