Państwo Karola Wielkiego zostało podzielone przez jego synów w następujący sposób: zachodnie ziemie trafiły do Karola Łysego, który dał początek późniejszej Francji. Ziemie wschodnie trafiły do Ludwika Niemieckiego, co zapoczątkowało istnienie państw niemieckich, Ziemie środkowe trafiły do Lotara, by w przyszłości dać początek Burgundii i państwom włoskim.
Karol Wielki u kresu swego życia zdecydował o podziale monarchii karolińskiej na trzy osobne państwa, które przynależeć miały jego wnukom. W ten sposób chciał uniknąć walk o władzę.