Nieudana wyprawa Napoleona na Moskwę w 1812 roku miała wiele negatywnych konsekwencji dla cesarza i jego imperium. Niepowodzenie wyprawy do Rosji osłabiło pozycję Napoleona i jego imperium. Inne państwa europejskie widziały to jako znak, że Francja nie jest niezwyciężona, co zachęciło niektóre z nich do podjęcia działań mających na celu obalenie Napoleona.
Cesarz podjął różne działania w celu ocalenia swojego imperium po nieudanej wyprawie na Moskwę. Próbował zacieśniać sojusze i zawierać porozumienia z innymi państwami, podejmował reformy wewnętrzne, takie jak zmiany w administracji czy reforma podatkowa, oraz podejmował kolejne militarne kampanie, aby odwrócić uwagę od swoich niepowodzeń. Jednak działania Napoleona w celu ocalenia jego imperium nie przyniosły oczekiwanych skutków. Wielu wrogów francuskiego cesarza nadal było niezadowolonych z jego rządów i dążyło do obalenia go.
Trudności militarno-finansowe, utrata sojuszników i nieustanne konflikty z antyfrancuskimi koalicjami powodowały, że sytuacja Napoleona stawała się coraz bardziej niekorzystna. W związku z tym działania Napoleona po wyprawie na Moskwę nie mogły przynieść skutku w pełnym zakresie. Choć podejmował on wysiłki w celu utrzymania swojego imperium, nie był w stanie odwrócić biegu wydarzeń i powstrzymać upadku. Klęska w Rosji była jednym z kluczowych momentów, które przyczyniły się do ostatecznego upadku Napoleona i zakończenia jego panowania.
Upadek Napoleona można przypisać różnym czynnikom, które razem przyczyniły się do końca jego panowania.
1. Wyczerpanie militarnych zasobów – Długotrwałe i ciągłe wojny, w tym nieudana wyprawa na Rosję, spowodowały wyczerpanie sił militarnych Francji.
2. Wzrastające opory w Europie – Kolejne klęski militarne Napoleona i wyczerpywanie się sojuszników przyczyniły się do wzrostu oporu w Europie.
3. Kryzys gospodarczy i finansowy – Długotrwałe wojny wymagały ogromnych nakładów finansowych, co doprowadziło do poważnego kryzysu gospodarczego i finansowego we Francji.
4. Działania dyplomatyczne i terytorialne przeciwników – Antynapoleońskie koalicje zdobywały przewagę na arenie międzynarodowej.
5. Wewnętrzne niezadowolenie i opór – W kraju narastało niezadowolenie z długotrwałych wojen, restrykcji i niedostatków.
Wszystkie te czynniki razem przyczyniły się do upadku Napoleona. Po klęsce w Rosji i kolejnych porażkach militarnej i dyplomatycznej cesarz był osłabiony i niezdolny do skutecznego przeciwdziałania swoim przeciwnikom. Ostateczny upadek Napoleona nastąpił w 1814 roku, gdy został zmuszony do abdykacji i zesłania na wyspę Elbę.