Pisząc wypracowanie historyczne, musisz pamiętać o zachowaniu odpowiedniej formy pisemnej wypowiedzi. Jak każda tego typu praca pisemna, powinna ona zawierać trzy najważniejsze elementy: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Pamiętaj, aby w odpowiedni sposób odnosić się do postawionych w temacie pytań, a odpowiadając na nie argumentować swoją wypowiedź. Twoja wypowiedź powinna być spójna i nie odbiegać od postawionych przez Ciebie tez.
Pamiętaj o tym, aby w przygotowaniu do tego typu pisemnych wypowiedzi skorzystać z wiedzy spoza podręcznika, czyli źródeł takich jak książki naukowe, popularnonaukowe oraz Internet.
Po rozbiorach Rzeczypospolitej i utracie niepodległości, w społeczeństwie polskim pojawiły się różne postawy w odpowiedzi na brak własnego państwa i dylematy związane z dalszym istnieniem narodu. Oto niektóre z tych postaw:
Emigracja i walka: Część elity polskiej, w tym szlachty, intelektualistów, wojskowych i działaczy politycznych, zdecydowała się na emigrację i kontynuację walki o niepodległość poza granicami zaborów. Wiele inicjatyw narodowych było podejmowanych przez polskich emigrantów, którzy organizowali powstania, formowali legiony, prowadzili działalność polityczną i dyplomatyczną w Europie.Praca organiczna: Inną postawą była praca organiczna, która zakładała koncentrację na rozwoju społeczno-gospodarczym i kulturalnym narodu polskiego. Działały organizacje oświatowe, naukowe, gospodarcze i charytatywne, które starały się podnosić świadomość narodową, rozwijać edukację, wspierać rozwój gospodarczy i kulturalny, oraz pielęgnować polską tożsamość.Pasywność i adaptacja: Niektóre grupy społeczne, zniechęcone i zniekształcone przez represje i trudności, zdecydowały się na pasywność i adaptację do rzeczywistości zaborczej. Część szlachty i burżuazji zaakceptowała nową rzeczywistość, starając się utrzymać swoje pozycje społeczne i ekonomiczne w ramach systemu zaborczego.
Zaangażowanie w sprawy publiczne w tamtym okresie dotyczyło głównie elity społecznej, czyli szlachty, burżuazji, intelektualistów i duchownych. To byli ludzie, którzy mieli dostęp do edukacji, środków finansowych i wpływowych kontaktów, co umożliwiało im podejmowanie inicjatyw politycznych i społecznych.
Podjęte inicjatywy zmierzały w kierunku walki o niepodległość, ochrony polskiej kultury i języka, rozwijania edukacji i nauki, oraz poprawy warunków życia społecznego. Celem było zachowanie tożsamości narodowej i dążenie do ponownego odzyskania niepodległego państwa polskiego.