Napisz, gdzie w literaturze międzywojnia przejawia się groteska i dlaczego autorzy tak często po nią sięgali.
Groteska jako dziwność świata – w poetyce snu utrzymane jest opowiadanie Brunona Schulza Ulica Krokodyli. Poprowadzona narracja pokazuje światy surrealistyczne i wyobrażone. Autor opowiada o komercyjnej ulicy, gdzie jeżdżą tramwaje z papieru bez jednej ściany, dorożki bez woźniców. Ludzie tłoczą się na dworcach, na których nie zatrzymują się pociągi. Konwencja oniryczna wspiera tu krytykę konsumpcjonizmu.
Groteska obecna jest także w Ferdydurke Witolda Gombrowicza. Trzydziestoletni pisarz Józio wybudza się ze snu, aby przeżyć dziwne odwiedziny dawnego profesora, który zabiera go z powrotem do szkoły. Następnie przeżywa absurdalne i groteskowe przygody, które mają udowodnić, że człowiek nie jest wolny – społeczeństwo wciąż nakłada mu maski – role społeczne, które musi pełnić. W utworze miesza się tragiczne dla człowieka przesłanie z komiczną formą wyrazu.
Szewcy – wynaturzony i absurdalny świat służy przekazaniu prawdy, że rewolucja to żywioł, którego nie da się zatrzymać – raz rozpoczęta, pociąga za sobą kolejne.
Groteska– kategoria estetyczna, która polega na przemieszczaniu się komizmu z tragizmem. Często sięga po hiperbolę, wynaturzenie, satyrę.
Ćwiczenie 3.
160