W odwołaniu do Szewców Witkacego omów cechy teatru absurdu.
Wypowiedzi bohaterów i ich komentarze nawiązują przecież przede wszystkim do absurdu przedstawionego świata. Analizują oni swój język, taki jakby nie wiedzieli, w jaki sposób mówią. Język stanowi odrębny byt, który wypływa z nich bez ich wiedzy.
Zwrócić uwagę należy także na obudowę sceniczną. Ma być ona oparta na zasadzie absurdu i zaskoczenia. W związku z tym kostiumy i scenografia. mają zaskoczyć widza, jak chociażby barani wór, który leży na scenie, i dopiero na koniec Sajetan kładzie się na nim, aby wygłosić swój przedśmiertne monolog.
Dodatkowo dramat operuje groteską, która ma za zadanie podkreślić przesłanie utworu – rewolucja raz rozpoczęta nie da się zatrzymać. Dzieje ludzkie rozwijają się na zasadzie tezy i antytezy – jedna rewolucja pochłania kolejną.
Nurt teatru absurdu– utwory dramatyczne, które pokazują uwikłania człowieka w system, zazwyczaj związany z władzą. Początkowo akcja rozwija się w miarę logicznie, potem zaczyna się udziwniać, aż do osiągnięcia kulminacji absurdu pod koniec utworu.
Ćwiczenie 3.
160