Zapisz środki stylistyczne, które odnoszą się do wojowników i scharakteryzuj Achillesa oraz Hektora.
Epitety: Tarczobojny Ares, boski Achilles.
Metafora: Serce mi każe, wywlec twą duszę.
Jednocześnie warto zwrócić uwagę na nagromadzenie się czasowników w scenie batalistycznej, dzięki czemu tekst staje się bardziej dynamiczny, a czytelnik lepiej poznaje zamiary i czyny bohaterów.
Na podstawie tekstu można stwierdzić, że:
Achilles– jest osobą nerwową, nieopanowaną, jednak bardzo waleczną, co w przypadku bezpośredniej walki może być zaletą. Achilles wierzy w to, o co walczy i oddaje w to całe swoje serce. Jest on także wyidealizowany, przede wszystkim zewnętrznie, nazywany jest boskim i pięknym. Można jednak zauważyć, że waleczność ta z czasem przeobraża się w okrucieństwo i mściwość.
Hektor – jest bardzo męski i waleczny i w przeciwieństwie do Achillesa, nie władają nim emocje, potrafi je on przezwyciężyć, a walkę pozostawić samej walce, bez dodatkowych uczuć i przywiązań. Jednocześnie jest on osobą bardzo rodzinną i opanowaną, co częściowo przekłada się w walce, mimo męstwa i bohaterskości, w kontekście mściwości Achillesa, nie jest on w stanie z nim wygrać.
Obie te postacie są więc waleczne, ich umiejętności są na doskonałym poziomie.
Epitet – wyraz określający rzeczownik.
Metafora – inaczej przenośnia, środek stylistyczny, który tworzą obce znaczeniowo wyrazy, dzięki czemu uzyskany związek frazeologiczny ma inny sens niż dosłowne wyrazy.