Napisz, jak człowiek zachowuje się i co czuje, gdy wychodzi z jaskini po jakimś czasie i widzi wszystko w świetle słońca.
Człowiek po przebywaniu dłuższego czasu w takich miejscach i wyjściu na światło słońca czuje się nim przytłoczony. Jego oczy zaczynają łzawić, nie są przygotowane na światło. Jednocześnie sam człowiek, przebywając wreszcie na bardziej otwartej przestrzeni, zaczyna dostrzegać dopadające go z każdej strony uczucia egzystencji – powiew wiatru, dźwięk ptaka, co w wytłumionej jaskini jest utrudnione. Człowiek może zachowywać się tak, jakby nie był na swoim miejscu.
Pomyśl, jak dane części ciała, w tym mózg człowieka, mogą zareagować na taką zmianę. Czy wyjście z jaskini ciemnej jaskini wywołuje w jego organizmie głębokie zmiany? Czy taki człowiek może czuć się nieswojo/obco przez nagłą zmianę?