Przykładowe rozwiązanie:
Lew gonił zwiedzającego. Chłopiec głośno krzyczał i uciekał alejkami.
Orzeczenie to czasownik w formie osobowej (np. robi, biegła, zostanie malarzem). Wyróżniamy orzeczenie czasownikowe (pojedynczy czasownik, np. idzie) oraz orzeczenie imienne (złożone z łącznika być, stać się, zostać oraz orzecznika, np. był biedny, stała się sławna, zostali lekarzami).
Zdanie pojedyncze ma tylko jedno orzeczenie, np. Lubię czekoladę.
Zdanie złożone to takie, które ma więcej niż jedno orzeczenie. Zbudowane jest ze zdań składowych. Zdania złożone dzielą się na podrzędnie złożone, czyli takie, w których o jedno zdanie można zapytać drugim, np. Pójdę tam, bo mnie zaprosili oraz współrzędnie złożone, leżące na równi, np. Czytam książkę i piję herbatę.