bohater tytułowy – postać, której imię albo nazwisko pojawia się w tytule danego dzieła (książki, opowiadania, filmu, komiksu itp.).
rytm wiersza – regularność, powtarzalność. Uzyskuje się go, gdy w zwrotkach jest tyle samo wersów, a w wersach tyle samo sylab. Budują go także rymy, czyli powtarzanie się końcówek w ostatnich wyrazach wersów oraz powtarzanie się pewnych głosek albo całych wyrazów.
podmiot – wykonawca czynności. Wyróżniamy podmiot gramatyczny (rzeczownik w mianowniku, np. kot), podmiot logiczny (rzeczownik w dopełniaczu lub celowniku, np. czekolady), podmiot domyślny (który wynika z formy orzeczenia, np. Zrobiłeś kolację (ty)), podmiot szeregowy (kilka rzeczowników, np. kot, pies i chomik), podmiot towarzyszący (rzeczownik razem z innym rzeczownikiem, np. Mama z tatą).
orzeczenie – czasownik w formie osobowej (np. robi, biegła, zostanie malarzem). Wyróżniamy orzeczenie czasownikowe (pojedynczy czasownik, np. idzie) oraz orzeczenie imienne (złożone z łącznika być, stać się, zostać oraz orzecznika, np. był biedny, stała się sławna, zostali lekarzami). Żeby wypowiedzenie było zdaniem, musi być w nim orzeczenie.
narrator pierwszoosobowy – narrator, który wypowiada się w pierwszej osobie. Jest uczestnikiem zdarzeń, jednym z bohaterów.
spójnik – nieodmienna część mowy. Wyraz, który łączy ze sobą wyrazy w zdaniu albo dwa zdania składowe w zdanie złożone. Są to np. a, i, oraz, albo, czy, lub, ani, ale, jednak, lecz, czyli, ponieważ, dlatego, więc, choć, jeżeli.
realistyczny świat przedstawiony – świat przedstawiony (czas i miejsce akcji, bohaterowie, narrator oraz wydarzenia), który przypomina świat rzeczywisty, nie ma w nim elementów fantastycznych, zmyślonych, niemożliwych.
zdanie pojedyncze – zdanie, które ma tylko jedno orzeczenie, np. Lubię czekoladę.
zdanie złożone – zdanie, które ma więcej niż jedno orzeczenie. Zbudowane jest ze zdań składowych. Zdania złożone dzielą się na podrzędnie złożone, czyli takie, w których o jedno zdanie można zapytać drugim, np. Pójdę tam, bo mnie zaprosili oraz współrzędnie złożone, leżące na równi, np. Czytam książkę i piję herbatę.
przecinek między zdaniami – oddziela od siebie zdania składowe w zdaniu złożonym. Stawia się go przed takimi spójnikami jak a, ale, lecz, jeżeli, choć, ponieważ, bo, więc.